موزه سوباتان مجموعه ای است که بیش از 230 قلم ابزار و لوازم زندگی مردمان بومی منطقه سوباتان در آن بنمایش گذاشته شده است. بعضی از این ابزار بیش از 100 سال قدمت داشته و نسل حاضر آنها را ندیده و نمی شناسند.
یکی از ابزار بسیار قدیمی این ظرف سفالی خاص است. تا 50 سال قبل بعضی از تالشان در هر 3 وعده غذای خود برنج و پلو مصرف می کردند.آنها مقداری از کته پخته شده برای شام را نگهداری کرده و در صبحانه تناول می کردند. صبح خانم خانواده مقدار کته باقی مانده از شام را داخل این ظرف سفالی گذاشته و آن را در اجاق هیزمی خانه در مقابل آتش سرخ اجاق کاملا سرخ و طلایی کرده و سپس در کاسه ها ریخته مقداری شیر تازه گرم روی آن می ریخت و اعضا خانواده این شیر برنج خوشمزه را نوش جان می کردند.
بعضی ها نیز این برنج را با پنیر خیکی و یا کشک محلی (شور) بهمراه مغز گردو می خوردند.
چون این غذا با دست خورده می شد لذا بساط آفتابه لگن نیز برای شستن دستها و یا خیس کردن دست براه می شد چرا که این برنج معمولا به دست می چسبید.
بعضی وقتها هم این برنج با دوشاب یا همان شیره خرمالوی وحشی که به روش خاصی تهیه می شد مصرف می گردید.
هنوز تعدادی از ابزار مورد استفاده مردم منطقه جهت نمایش در موزه بدلیل منسوخ شدن فراهم نشده است.
بازدید از موزه سوباتان برای عموم رایگان است.
این ظرف خاص قدیمی دنگنه یا تووو (تاوه) و یا در زبان ترکی پلو قزاردان نام دارد.
