امروزه توسعه صنعتی و پیشرفت لجام گسیخته شهرنشینی بخش اعظمی از مردم جهان را بسوی طبیعت و بوم گردی کشانده است . خلق واژه های اکو توریسم و اکو کمپ و تبدیل این واژه ها به شاخه ای از صنعت توریسم زاییده این تفکر و گرایش انسان امروزی است . مردم جهان دیگر از هیاهوی زندگی ماشینی به تنگ آمده و برای تامین نیازهای روحی و روانی خود دل به طبیعت داده اند . دیگر هتلهای N طبقه و N ستاره مقصد و مقصود آنان نیست . بوم گردان و طبیعت دوستان دنبال نقطه ای از این دنیای شلوغ و پرهیاهو میگردند که در آن سکوت مطلق ، آرامش طبیعی حاکم باشد و هر جا که نگاهشان بیفتد خاک را ببینند و آب و کوه و درخت و جنگل را. نه هیاهو و غرش ماشین باشد و نه ساختمانهای آسمان خراش . شیه اسبان ، پارس سگان ، آواز پرندگان ، صدای گاو و گله گوسفند گمشده بشر امروزی است. امروزه بوی نان گندم ، بوی کاهگل و تخته چوب دیوارخانه ها ، بوی هیزم بخاری و چراغ نفتی ، بوی کباب ذغالی و چای هیزمی و ….. دیگر فراموشمان شده و حتی نسل جدید ما این بوها را نمی شناسد.
شاید در اکو کمپ سوباتان بتوانیم این خاطره ها را بار دیگر زنده نماییم.
اقامت در خانه کاهگلی و کلبه چوبی و سیاه چادر محلی ، تماشای اسطبل گاو و گوسفند و دوشیدن آنها ، نشستن دور آتش و خوردن کباب سیب زمینی و چای ذغالی (چای کهلیک اوتی- گل گاو زبان- قره قات – گزنه و ….) و تماشای ستارگان پر نور و نزدیک به زمین ، تماشای طلوع ها و غروب های بی نظیر آفتاب ، نشستن کنار تنور محلی و خوردن نان حلوای داغ ، خوردن آب از لار چوبی چشمه طبیعی ، پختن غذا در ظروف مسی و سفالی و خوردن غذاهای سنتی (سوجا دیله – پنیه ویسوج – قورتماج – سوجا نون – کته نون و ….) ، آرمیدن در کنار بخاری هیزمی روی گلیم و جاجیم پشمی و خوابیدن میان رختخواب پشمی ، استفاده از نور چراغهای نفتی قدیمی بجای برق ، پوشیدن شال کلاه محلی و گرفتن چوب دستی تالشی به دست ، دیدن کارگاههای سنتی نخ ریسی – رنگرزی – شال بافی و صنایع دستی ، تماشای ورزشهای بومی و محلی ، شنیدن آواها و آهنگهای سنتی ، تماشای مناظر بسیار زیبا و سرسبز اطراف ، سوار شدن براسبهای زیبا و شرکت در برنامه های گوسفند چرانی و آورد هیزم ار جنگل با اسب و قاطر و در نهایت تماشای حدود 200 قلم ابزار و لوازم زندگی سنتی عشایر سوباتان در موزه مردم شناسی ، همه و همه برنامه هایی است که شاید بتوانیم لحظاتی شما را در اکو کمپ سوباتان به دنیای زیبای گذشته بازگردانیم .
دنیایی که امروزه فقط در خاطره ها و کتابهای خاطرات باقی مانده اند .
دنیایی که دیروز دست های نا آگاه ما به راحتی ویرانش کرد و امروز باید برای ساختن دوباره آن هزینه گزافی را بپردازیم .
سوباتان 30 سال پیش خود اکو کمپی زیبا و به تمام معنا بود.
حیف که این زیبا نیز نتوانست از دستان تخریب گر بشر بگریزد .
